دیجی بوک شاپ
جامع ترین فروشگاه اینترنتی کتاب و محصولات فرهنگی
دیجی بوک شاپ
جامع ترین فروشگاه اینترنتی کتاب و محصولات فرهنگیبرچسب ها: شاه توت ابریشمی دختر خدا, رقعی, شمیز, مرضیه, معظمی, گودرزی, انتشارات, معین,رمان, فلسفی, روانشناسی, انتقادی, اجتماعی, حادثه محور, فورستر, یاغی یا شورشی, شعر,نمایشنامه, اگزیستناسیالیست, پوزیتیویستی, فردیت طلبی, یاغی, شورشی, وکیل
شاه توت ابریشمی دختر خدا(رقعی)معین
رمان شاه توت ابریشمی دختر خدا، یک رمان فلسفی روانشناسی انتقادی اجتماعی است. این کتاب در واقع رمانی حادثه محور بوده که در آن از شیوه های نوین داستان نویسی بهره گرفته شده است. به گفته ی فورستر: رمان تنها ژانر ادبی است که می توان در آن از عناصر شعر و نمایشنامه به وفور استفاده کرد و آن وقت هنوز رمان باقی بماند. نویسنده هم در این رمان از عناصر نمایشنامه و شعر بهره گرفته و گاها به صحنه سازی های نوین و گاه شاعرانه رمانش را پیش برده است. در این رمان با دیدگاههای متفاوتی از جمله اگزیستناسیالیست برخی شخصیت ها نمود ژرف تری می یابند. گاه به دیدگاه پوزیتیویستی و گاه از حیث روانشناسی و فردیت طلبی... گاهی به انسانهای طاغی در رمان برمیخوریم که از نظر هنجارهای اجتماعی یاغی یا شورشی لقب می گیرند.
بخشی از کتاب:
اتاق یک فضای تقریباً دو در سه متری داشت با یک میز چوبی قدیمی در وسط، مانی به جای فکر کردن به عواقب حرف هایش، با انگشت هایش بازی می کرد. با خانواده ای که از همسرش سراغ داشت، حرف زدن با وکیل تسخیری کاملاً بی فایده بود. این مرد هم نمی توانست کمکش کند، با وکیل بی وکیل، عاقبت کار مشخص بود چه می شد، کاری از دستش بر نمی آمد. کاری از هیچ کس ساخته نبود. چشم های میشی مانی به پرونده ی نیمه بازی بود که وکیل لا به لای آن چیز هایی یادداشت می کرد، وکیل زیر چشمی به مانی نگاهی انداخت. حالا نگاه مانی به قلمی بود که باید روی چند برگ می جنباندش و... لیست دلخواه
برچسب ها: شاه توت ابریشمی دختر خدا, رقعی, شمیز, مرضیه, معظمی, گودرزی, انتشارات, معین,رمان, فلسفی, روانشناسی, انتقادی, اجتماعی, حادثه محور, فورستر, یاغی یا شورشی, شعر,نمایشنامه, اگزیستناسیالیست, پوزیتیویستی, فردیت طلبی, یاغی, شورشی, وکیل
شاه توت ابریشمی دختر خدا(رقعی)معین
رمان شاه توت ابریشمی دختر خدا، یک رمان فلسفی روانشناسی انتقادی اجتماعی است. این کتاب در واقع رمانی حادثه محور بوده که در آن از شیوه های نوین داستان نویسی بهره گرفته شده است. به گفته ی فورستر: رمان تنها ژانر ادبی است که می توان در آن از عناصر شعر و نمایشنامه به وفور استفاده کرد و آن وقت هنوز رمان باقی بماند. نویسنده هم در این رمان از عناصر نمایشنامه و شعر بهره گرفته و گاها به صحنه سازی های نوین و گاه شاعرانه رمانش را پیش برده است. در این رمان با دیدگاههای متفاوتی از جمله اگزیستناسیالیست برخی شخصیت ها نمود ژرف تری می یابند. گاه به دیدگاه پوزیتیویستی و گاه از حیث روانشناسی و فردیت طلبی... گاهی به انسانهای طاغی در رمان برمیخوریم که از نظر هنجارهای اجتماعی یاغی یا شورشی لقب می گیرند.
بخشی از کتاب:
اتاق یک فضای تقریباً دو در سه متری داشت با یک میز چوبی قدیمی در وسط، مانی به جای فکر کردن به عواقب حرف هایش، با انگشت هایش بازی می کرد. با خانواده ای که از همسرش سراغ داشت، حرف زدن با وکیل تسخیری کاملاً بی فایده بود. این مرد هم نمی توانست کمکش کند، با وکیل بی وکیل، عاقبت کار مشخص بود چه می شد، کاری از دستش بر نمی آمد. کاری از هیچ کس ساخته نبود. چشم های میشی مانی به پرونده ی نیمه بازی بود که وکیل لا به لای آن چیز هایی یادداشت می کرد، وکیل زیر چشمی به مانی نگاهی انداخت. حالا نگاه مانی به قلمی بود که باید روی چند برگ می جنباندش و...